dinsdag 24 juni 2008
Casey en Ginger
We zijn Ginger op donderdag beginnen bloed trekken om te zien wanneer het het ideale moment zou zijn om haar te laten dekken en we dus niet tevergeefs zover zouden moeten rijden. S avonds kregen we het resultaat van de test en het moest twee dagen later nog eens herhaald worden. Zaterdag nog eens bloed getrokken en toen was het bijna goed. We besloten om dan maar de zondag naar Laakdal te rijden. Daar aangekomen, lieten we onze Ginger bij Zion. Ze vond hem helemaal niet leuk en snauwde constant naar hem, na enkele malen te hebben geprobeerd besloten we het hierbij te laten en dinsdag terug te komen.
Op dinsdagmorgen ben ik dan terug gereden, toen ik Ginger uitliet en ze Zion zag, was ze meteen verliefd op hem en begon ze voor zijn neus te paraderen. Na een uurtje te hebben gespeeld met elkaar, heeft Zion haar dan gedekt. Ook dit nestje wordt verwacht rond de 20ste augustus. We zijn dus heel benieuwd!
Hier nog een mooie foto van de knappe Zion, Illusion in Red From Borders Paradise:
donderdag 19 juni 2008
Meer foto's
Sinds kort heeft Farrin er een vriendinnetje bij, het lilac tricolour teefje Here I am, Legend. Een volle zus van Farrin, zelfde mama en papa dus, enkel een nestje later. Hopelijk wordt Legend net zoals haar grote zus, even goed in het drijven van schaapjes, maar eerst mag ze nog lekker even pup zijn en de boel op stelten zetten.
We kijken alvast uit naar nieuws van deze twee rakkers!
Meer foto's op onze site
maandag 16 juni 2008
Heuglijker nieuws over de diaboloborders
We kregen van 't weekend ook nog nieuwe foto's binnen van Hypnos 'Roxy' (Skye & Xtc)
En van Glamor Puss 'Gini' (Casey & Bruse)
Meerdere foto's kun je vinden op onze site
Triestiger nieuws
Zoals elke dag, lieten we al onze honden uit, zowel de borders, als de aussies, als de andere kleintjes van in huis.
Onze Eros, de kleinste van de bende, en een nogal bazig ventje, liep zoals altijd, mee met heel de bende tot aan onze brievenbus. (Wij wonen een heel stuk van de baan af en onze honden kunnen hier vrij rondlopen tussen de velden door.)
Ik kwam een stuk achter, zo snel ben ik niet!, en opeens hoorde ik Eros janken. Ik had niet gezien wat er gebeurd was maar vermoedde wel dat er een grote hond overheen gelopen was, ze zijn nogal ontstuimig als ze in bende passeren en ontzien niets of niemand eens ze op volle snelheid zijn. Ik riep Eros tot bij mij om te zien wat er gaande was, hij had maar amper gejankt en dus dacht ik dat hij maar een duw had gekregen of zo. Toen hij bij mij kwam, zag ik dat hij z'n rechterachterpootje ophief. Ik pakte hem op en tot m'n grote ontzetting zag ik dat het onderste stuk van z'n pootje middendoor was gebroken, het bot was zelfs door zijn huid gegaan!
We hebben snel alle honden in hun hok gestoken en zijn vliegensvlug naar de dierenarts gereden. Daar hebben ze foto's getrokken van z'n pootje en zagen ze dat alle vier z'n teenkootjes rats door waren. Dit was werk voor een specialist!
We mochten hem rond 13u terug naar de praktijk brengen, tegen dan zou de dokter er zijn die de operatie zou uitvoeren, ze zouden een seintje geven. We mochten hem ook daar laten maar dat zagen we niet zitten, hij had waarschijnlijk heel erg veel pijn en hem dan alleen laten in een somber hok voor twee uur, dat vonden we maar niks. We vroegen of hij iets mocht hebben tegen de pijn, maar dat vonden ze beter van niet, omdat hij volledig onder narcose moest gebracht worden voor de operatie en ze niet wilden riskeren dat hij in de verdoving zou blijven.
Om 13u belden ze ons dan eindelijk op om te zeggen dat de specialist er was en we hem mochten binnenbrengen. We mochten nog bij hem blijven terwijl de dokter nog wat foto's trok van z'n pootje om zeker te zijn dat ze de juiste operatie zou uitvoeren en daarna moesten we hem achterlaten. Het zou zeker twee tot drie uur duren, het zou afhangen van hoe vlot alles wel ging.
Om 16u ging de telefoon terug en mochten we hem gaan halen. Het is niet gegaan zoals ze hadden gewild, ze zouden pinnen aan de binnenkant van z'n pootje steken, in z'n botjes zelf dus, die dan zouden blijven zitten, maar z'n beenderen waren zo klein en fijn dat ze dat niet konden doen en dus hebben ze pinnen langs de buitenkant moeten bevestigen. We moeten elke maand terug om foto's te nemen om te zien hoever de genezing staat en zodra de botten goed terug aaneengehecht zijn, zullen ze de pinnen eraf halen. Maar we mogen rekenen op een drietal maand.
Nog een verrassing...
Ik had al gebeld naar Zion zijn baasje dat het niet lang meer zou duren, en dat ze zich klaar moesten houden :) Daisy vertelde me dat ze op vakantie waren van 3 tem 10 juni en dat het te hopen was dat Gini niet loops werd in die periode, maar als het echt nodig was, ik bij haar vriendin terecht kon die voor haar honden zorgde. Ginger is heel lief geweest om te wachten tot Daisy terug thuis was en is de dag nadien beginnen bloeden. Ik heb haar de woensdag opgebeld en afgesproken wat er te doen staat nu. Ik zal bloed laten prikken bij Ginger om te zien welke dag de juiste is en dan trekken we naar Beerse om ons meisje te laten dekken door deze knapperd. Wordt vast en zeker vervolgd...
Het langverwachte telefoontje
Casey is loops geweest begin januari, het was dus bijna terug het moment, maar je weet, als je op iets wacht, kan het soms hééééél lang duren!
En toen... eindelijk, de dag nadat we ze gezien hebben, belt Martine me op, Casey is loops!
Hoera...we mogen dus hopen op pupjes!
Maandag 9 juni - een spannende dag!
Op maandag zijn we, mijn vriendin Martine en ik, met vier van onze honden naar de dierenarts geweest in Antwerpen om hun heupen te laten testen op heupdysplasie. Het was een spannende dag, aangezien de heuptesten toch iets heel belangrijks zijn voor het verdere al dan niet fokken. We moesten daar om 11u zijn, en dat lukte ons goed. We waren een paar minuten te laat maar er was toch nog iemand voor ons. Toen we binnenmochten en alle papieren hadden afgegeven, was het eerst de beurt aan Falco. Voor Falco, onze toekomstige dekreu zijnde, is het heel belangrijk dat hij toch goede heupen heeft. Hij mocht dus als eerste op de tafel, Martine bleef bij hem om hem rustig te houden en na een fotootje of drie stonden de platen er op. Toen was Casey aan de beurt, bij haar was er maar één foto nodig. Toen Ginger en Spice, en ook bij hen was het na één foto al geklonken. Het is dus allemaal heel vlotjes gegaan! Wat een goede dierenartsen zijn ze toch.
Nadat de foto's allemaal op disk stonden, die ik meekreeg, mocht ik mee gaan kijken hoe de heupen er allemaal uitzagen. Tot onze grote verbazing heeft Spice de beste heupen van de vier. Dat hadden we niet verwacht, aangezien ze toch al bijna vijf jaar is, maar we waren natuurlijk niet minder blij! We mogen voor alle vier een A of B gaan verwachten, wat toch heel goede resultaten zijn. Een spannende maar geslaagde dag dus... Ik hou jullie op de hoogte wat de resultaten zijn...
Meer nieuws
De 'what's new' pagina op mijn site zal zeker ook bijgehouden worden, maar dit is een ideale manier om jullie wat meer informatie te geven over wat er met de honden gebeurt, en zeker al als er puppies zijn of verwacht worden. Bereid jullie dus maar voor op veel foto's en tekst om te lezen!